Projecten in Roemenië

Lig je net heerlijk te luilakken onder de bloedheten zon, drankje erbij en een groot stuk watermeloen. Bedenk je je plots: Shit, dit is helemaal geen vakantie. (Al voelt het wel zo aan natuurlijk) Dan kun je natuurlijk 2 dingen doen. 1: Je gaat van je luie reet af en begint te werken aan je projecten. Of 2: Je denkt; meh, morgen komt beter gelegen. En dan maar heel de dag net doen of je niet weet dat de dag erop het zelfde proces weer overnieuw begint.

Het volgende bericht kan schokkend ervaren worden voor mensen die eerder met de heer Snels om zijn gegaan: Maar ook Thomas werkt nog wel eens aan zijn projecten. Ik heb zelfs meerdere lopende projecten, ik vond het daarom ook maar eens tijd om deze te beschrijven in mijn reisdagboekje.

1. In de gemeente Poieni ben ik aangeschreven als projectleider voor het opzetten van een nieuw park in het dorpje Poieni. Dit betekend dan ook dat ik een grote verantwoordelijkheid heb bij de aanleg van het nieuwe park. Ik mag werken met een budget van 15.000 en een team van 10 sociaal werkers. Wel moet ik natuurlijk aan alle eisen voldoen die de burgemeester mij geeft. Helaas dan ook kreeg ik weinig vrijheid met het ontwerpen van een schets voor het park. Uiteindelijk heb ik dus moeten toe stemmen om de bouwstijl van Paleis het Loo aan te houden. (Grote paden, open uiterlijk, veel inkijk vanuit de ingang en een gigantische fontein) Maar na de ene tegenslag in dit project komt ook de andere en nog een.. en nog een.. etc. Dit is dan helaas ook geen toeval, ik moet namelijk samenwerken met een burgemeester die eigenlijk hard moet werken, maar zelf vind hij dat hij een luizenleventje hoort te hebben met deze functie. Het is namelijk niet raar dat hij redelijk vaak gewoon niet komt opdagen. Of dat hij een afspraak maakt en deze dan niet nakomt. Ook heeft deze “arme man” het heel zwaar omdat hij totaal geen tijdsbesef heeft. Voor de meeste mensen is 5 minuten… ook echt 5 minuten of uiterlijk een kwartier, halfuur misschien? Maar deze heer moest even bewijzen dat hij het alfa mannetjes was van het kantoren gebouw, door aan te geven dat ik even 5 minuten moest wachten en dat hij me dan ophaalt. Hoelang ik dan moet wachten? 5…? 10…? 30 minuten? Na een uur wachten heb ik dan toch even gevragen aan de juriste of hij het niet vergeten was maar nee hoor. Het duurt alleen “ietsjes” langer. En ja hoor… ik heb ietsjes langer gewacht. Maar liefst 2.5 uur, fijn. Ook al gebeuren er dus van zulke dingen ben ik de gemeente Poieni nog steeds dankbaar dat ze mij deze kans willen geven en mij hierin dus ook vertrouwen.

2. Samen met Axel ga ik een Promotie film maken voor Casa Careel. Deze 6 minuut durende promotie film moet ervoor zorgen dat kijkers een eerste indruk krijgen wat Casa Careel allemaal doet. Hierbij word de film dus gericht aan studenten, welke mogelijkheden er voor hun liggen bij Casa Careel en wat Casa Careel allemaal wel niet voor hun kan betekenen. Ook wil Casa Careel ooit nog volledig aan de gang met mensen die bij hun verblijven op het landgoed en ze willen een aandeel betekenen aan hun verblijvers in verband met ecotoerisme. Dit zal dus allemaal moeten komen in het promotie filmpje van Casa Careel. De precieze eisen weten wij nog niet maar hier gaan wij binnenkort nog eens voor zitten om alles door te spreken.

3. Vanuit school heb ik natuurlijk ook wat opdrachten meegekregen. Een van die opdrachten is het bijhouden van cultuur, natuur en verschillen met Nederland. Dit doe ik in de vorm van dit reisdagboek. Ook word er vanuit school gevraagd om ondernemers competenties te benoemen van mijn stage adres. Gelukkig is dit niet al te veel werk en is makkelijk in een middagje af, verders is hier weinig interessants aan en gewoon een van de benodigdheden om te slagen voor mijn stage.